(ಸೆ‌‌ಪ್ಟಂಬರ್ 15 ವಿಶ್ವ ಹೆಂಡತಿಯರ ಹೊಗಳುವ ದಿನ ; ಅದರ ‌ಪ್ರಯುಕ್ತ ಈ‌ ಲೇಖನ)

ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಪಟ್ಟದರಸಿಗೆ,

ನನಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗುವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಕಾಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕೈದು ಟೀ ತುಂಬಿದ ಟ್ರೇಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ನೀ ಬಂದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಣ್ಣು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಬರುವುದು ರೂಢಿ. ಆದರೆ ನೀನು ಸದೃಢವಾಗಿಯೇ ಬಂದು ನೀಡಿದೆ. ಸಂಪ್ರದಾಯದಂತೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ, ನೀನೂ ನನ್ನ ನೋಡಿದೆ. ನನಗೇನೋ ನೀನು ಇಷ್ಟವಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ನೋಟದ ಮಜಲಿನಲ್ಲೇ ತಿಳಿದು ಹೋಗಿತ್ತು, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಭಾವ ಇರಲಿಲ್ಲವೆಂದು. ಆದರೆ ಆದದ್ದೇ ಬೇರೆ. ನಿನ್ನ ಕಡೆಯಿಂದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಮದುವೆ ಆಗುವಾಗ ಕೋಟಿ ದೇವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದ್ದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಜೀವನ ಸುಖಮಯವಾಗಿರಲೆಂದು. ದೇವರು ನಮ್ಮಾಣತಿಯಂತೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಇಷ್ಟಕಷ್ಟಗಳಿಗಿಂತ ನಿನ್ನ ಅಭಿಲಾಷೆಯಂತೆಯೇ ನಾನು ಬುದುಕಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚು. ಬುದ್ದಿವಂತರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಹೆತ್ತವಳು ಮೊದಲ ತಾಯಿಯಾದರೆ, ಮದುವೆಯಾದವಳು ಎರಡನೆ ತಾಯಿಯಂತೆ. ಹೌದು ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ನನ್ನ ಇಷ್ಟಕಷ್ಟ, ಸಿಹಿಕಹಿ, ನೋವು ನಲಿವು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಹೆತ್ತವಳೇ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಆ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತುಂಬಿ ಅಷ್ಟೇ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಮಡದಿಯಾದ ನಿನ್ನಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿರುವೆ. ಯಾವ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಬೇಕು, ಯಾವ ಊಟ ಮಾಡಬೇಕು ಎಲ್ಲವನ್ನು ನೀನೇ ನಿರ್ಧರಿಸುವೆ. ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಸ್ವಂತ ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲಿರುವ ಅಗಾಧವಾದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಂಡತಿಯ ಆಸೆಯಂತೆ ನಡೆಯುವ ಭಾಗ್ಯ ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ಹೆಂಡತಿಯಾದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬಿಡಿಸುವವಳು ಎಂಬ ಅಪವಾದದ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಕೇಳಿರುವೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅದು ನಿರರ್ಥಕ. ನಾನು, ನನ್ನದು, ನನ್ನಿಂದ ಎನ್ನುವಂತಿದ್ದವನು ನೀನು ಜೊತೆಯಾದಾಗಿಂದ ಅದು ನಾವು, ನಮ್ಮದು ಮತ್ತು ನಮ್ಮಿಂದ ಆಗಿದೆ. ಹೆಂಡತಿಯಾದವಳು ಗಂಡನ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸದಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅಂತೆಯೇ ನೀನೂ ಕೂಡ ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಪ್ರತಿಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತಿರುವೆ. ನೀನು ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಸಾವಿರ ತಡೆಗಳನ್ಬು ಹಿಮ್ಮಟ್ಟಿ ಬರುವೆನೆಂಬ ಧೈರ್ಯ ನನಗೆ. ನಿನ್ನ ಕೈಯ್ಯಾರೆ ಮಾಡುವ ಟೀ ಯನ್ನು ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ಸವಿದರೂ ಸಾಕೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆ ಸ್ವಾದ, ಆ ಪರಿಮಳ, ಅದರಲ್ಲಿನ ಸಿಹಿ ಪ್ರತಿ ಗುಟುಕಿನಲ್ಲೂ ನಿನ್ನೆಸರ ಹೇಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನರಿತೇ ಅಲ್ಲವೇ ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಒಂದು ಹನಿಗವನವನ್ನು ಬರೆದದ್ದು.

ಮಡದಿ,
ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಿಹಿ ಜಾಸ್ತಿ
ನೀ ಕೊಡುವ ಟೀಯಲ್ಲೂ ಸಿಹಿ ಜಾಸ್ತಿ
ನಿನ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದರೆ
ನನ್ನ ಬಾಳು ಅರಳುತ್ತದೆ
ನೀ ಕೊಡುವ ಟೀ ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದರೆ
ನನ್ನ ಆರೋಗ್ಯ ಮುದುಡುತ್ತದೆ

ನನ್ನಿಚ್ಛೆಯನ್ನರಿತು ನಾ ಹೇಳುವ ಮೊದಲೇ ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಪುಳಿಯೊಗರೆ ಮಾಡಿದಾಗಲಂತೂ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳಲು ಪದಗಳೇ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಊಟದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಅತೃಪ್ತವೆನಿಸಿದ ಭಾವ ಒಮ್ಮೆಯೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಲೇ ಇಲ್ಲ. ನಳಪಾಕ, ಭೀಮಪಾಕ ಎನ್ನುವುದು ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯವೋ, ಯಶೋಧ ಪಾಕವೆಂದು ಮತ್ತೊಂದು ನಾಮಧೇಯ ಸೇರಿಸಿದರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲವೆನಿಸುತ್ತದೆ.ನಿನ್ನ ಕೈರುಚಿಯ ಸವಿದು ಸವಿದು ಹೋಟೆಲ್ಲಿನ ರುಚಿಯೇ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ.

‘ಹೆಂಡತಿಯೊಬ್ಬಳು ಮನೆಯೊಳಗಿದ್ದರೆ ನನಗದೆ ಕೋಟಿ ರುಪಾಯಿ, ಹೆಂಡತಿಯೊಬ್ಬಳು ಹತ್ತಿರವಿದ್ದರೆ ನಾನು ಒಬ್ಬ ಸಿಪಾಯಿ’. ಈ ಹಾಡು ನಮಗೆ ಎಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆಯಲ್ಲವೇ…?. ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುವವರೇ ನಮ್ಮಂಥವರಿಗಾಗಿಯೇ ಬರೆದಂತಿದೆ ಈ ಸಾಲುಗಳು. ಕವಲೊಡೆದ ದಾರಿಯಂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಎಳೆದು ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ದಾರಿಗೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ ಹೊಸ ಭಾಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆದವಳು ನೀನು. ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅಪರಿಚಿತನಾದ ನನ್ನನ್ನು ಅದ್ಹೇಗೆ ನಂಬಿ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆ. ನಿನ್ನ ಛಲ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯೇ ನಾನು ನಿನಗೆ ಸೋಲುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವುದು. ಇಂದು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಒಬ್ಬ ಸುಸಂಸ್ಕೃತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದವಳು ನೀನು.ನನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿ ಬೇರೆಯವರ ಸಮದಲ್ಲಿ ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸಿ ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಮಾಡುದವಳು ನೀನು.

ಕಾರ್ಯೇಶು ದಾಸಿ
ಕರುಣೇಶು ಮಂತ್ರಿ
ಭೂಜ್ಯೇಶು ಮಾತಾ
ಸಮಯಾ ಧರಿತ್ರಿ
ಶಹನೇಶು ರಂಭಾ..

ಈ ಮೇಲಿನ ಸಾಲುಗಳೇ ಹೇಳುತ್ತವೆ ಹೆಂಡತಿಯಾದವಳು ಮದುವೆಯಾದ ಮನೆಗೆ ಮಗಳಾಗಿ, ಸೊಸೆಯಾಗಿ, ಅತ್ತಿಗೆಯಾಗಿ, ನಾದಿನಿಯಾಗಿ, ಮೊಮ್ಮಗಳಾಗಿ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮಿಗಿಲು ತಮ್ಮ ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಗಳಿಗೆ ತಾಯಿಯಾಗಿ ಸೇವೆಗೈತುತ್ತಾಳೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯಲ್ಲವೇ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲಿರುವ ಪ್ರೇಮದ ಉತ್ಕಟೆಯನ್ನು ಹೀಗೆ ಕವನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದು…….

ಮಡದಿ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಜೀವನ
ಬೇಸರ ತಂದಿಲ್ಲಾ ಎಂದೂ
ಮೆಚ್ಚುಗೆಯಾಗಿದೆ ನನಗೆ
ನೀ ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿದೆ ಎಂದು
ಬೇಡುವೆನು ಸೇರಿಸಿದ ದೇವರ
ದೂರ ಮಾಡದಿರು ಎಂದು

ನಿನ್ನ ಋಣದ ಭಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ
ಈ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಇದು ಸಾಕೆನಿಸಿದೆ
ಯಾತನೆ ಎಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಸರಿಯೇ
ಕರಗುವೆನು ನಿನ್ನ ನಗುವಿಗೊಮ್ಮೆ
ದುಃಖ ಅನುಭವಿಸಲು ಭಯವಿಲ್ಲ
ನೀ ಜೊತೆಯಿರಲು ಮರೆವುದೆಲ್ಲ

ನೀ ಕೇಳುವ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ
ಉತ್ತರ ನೀಡಲು ಉತ್ಸುಕ ನನಗೆ
ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು ಎಂದವನಲ್ಲ
ಹೀಗೂ ಇರಬಹುದು ಎಂದೆಯಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಪಡೆದದ್ದು ಒಂದು ಸಾಹಸ
ನೀ ನನ್ನ ಬದಲಿಸಿದ್ದು ಇತಿಹಾಸ

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ವೈಮನಸ್ಸು ಒಮ್ಮೆಯೂ ಬಂದಿಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ. ಸಂಸಾರವೆಂದ ಮೇಲೆ ಸರಸ-ವಿರಸ, ಕೋಪ-ನಗು, ಹುಸಿನಗು-ಹುಸಿಮೌನ ಎಲ್ಲಾ ನವರಸಗಳು ಇರಲೇಬೇಕು. ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ಇರದೆ ಇರಲಾರದು. ಆದರೆ ನಾವೆಂದೂ ಅತಿರೇಕಕ್ಕೆ ಹೋದವರಲ್ಲ. ಸೋಲುವುದಿದ್ದರೆ ಸೋತು ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ಬು ಸಂತೊಇಷಗೊಳಿಸುವಯದೇ ನನ್ನ ಕಾಯಕವಾಗಿದೆ. ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ನೀನು ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಎಂದೂ ಬೀಗಿದವರಲ್ಲ. ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಸಮಾನವೆಂದೇ ಬದುಕುತ್ತಿರುವವರು. ನೀರು ಮತ್ತು ಹಾಲಿನ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ ಹಂಸ ಹೇಗೆ ಹಾಲನ್ನೇ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ಕುಡಿಯುತ್ತದೆಯೋ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಮನಸ್ತಾಪಗಳಿದ್ದರೂ ಹಂಸದ ನ್ಯಾಯದಂತೆ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೇ ಆಯ್ದುಕೊಂಡು ಸಂತೋಷದಿಂದಿರುತ್ತೇವೆ. ನೆನಪಿರಬಹುದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಕವನವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕೋಪ, ತಾಪ, ಕರುಣೆ,ನುಡಿ ನಡೆ ಎಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಇತ್ತು. ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ..

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ
ನನ್ನ ಬಾಳ ಮುದ್ದು ಸಂಗಾತಿ
ಇನ್ನೂ ಅರ್ಥವಾಗದವಳು
ಮಾತಲ್ಲೆ ಚಾಟಿ ಬೀಸುವವಳು
ತಾಯಿಯ ವಾತ್ಸಲ್ಯದವಳು
ಅದಕ್ಕೆ  ಅವಳೆಂದರೆ ಬಲು ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ
ನನ್ನ ಜೀವನದ ಗೆಳತಿ
ಮೋಡವಿದ್ದರೂ ಮಳೆಯಾಗದವಳು
ನೇರ ನಡೆಯವಳು
ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕರಗುವವಳು
ಅದಕ್ಕೆ  ಅವಳೆಂದರೆ ಬಲು ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ
ನನ್ನ ಮನದ ಒಡತಿ
ನಿಷ್ಠೂರ ನುಡಿಯವಳು
ಪ್ರೇಮದ ಸಾಗರದವಳು
ಮೋಹದ ಸೆಲೆಯವಳು
ಅದಕ್ಕೆ  ಅವಳೆಂದರೆ ಬಲು ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ
ನನ್ನ ಪಯಣದ ಜೊತೆಗಾತಿ
ಮೀನಿನ ಚುರುಕಿನವಳು
ನನ್ನ ನೋವಿಗೆ ನಲುಗುವವಳು
ನಲಿವಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವವಳು
ಅದಕ್ಕೆ  ಅವಳೆಂದರೆ ಬಲು ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಇತ್ತು. ಆದರೆ, ಮನುಷ್ಯ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗಲು ಮುಖ್ಯವಾದ ಅಂಶವೇ ನಮ್ಮ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಬ್ಬರು ಮೂವರಾಗಿದ್ದೆವು. ಆ ದೇವರಿಗೆ ಸಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ನಮ್ಮ ಎಳೆಕಂದಮ್ಮನನ್ನು ಬೇಗನೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ಸತತ ಆರು ವರ್ಷಗಳ ಫಲದಿಂದ ಮುದ್ದಾದ ಒಂದು ದೇವತೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿರಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪ ಎಂಬ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿರುವೆ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ನಿನಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಹೇಳಲೇಬೇಕು. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡುವೆ. ನನ್ನ ಕೊನೆಯುಸಿರು ಇರುವ ತನಕ ನಿನ್ನನ್ನು ನಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕಾಪಾಡುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ…ಈ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಪದಗುಚ್ಚಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಇತಿ ನಿನ್ನ ಯಶೋಧರಸ
ಮಹದೇವ್ ಬಿಳುಗಲಿ
9611339024