• ಸತೀಶ್ ಕಾಜೂರು, ಕೊಡಗು 

ಕಗ್ಗತ್ತಲನ್ನು ಎಷ್ಟು ಸೀಳಬಹುದು ಚಾಲಕ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ಹೆಡ್ ಲೈಟ್ ಗಳು ನೆಪವಷ್ಟೇ, ಹಾರನ್ನುಗಳು ನೆಪವಷ್ಟೇ
ಕಗ್ಗತ್ತಲನ್ನು ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಸೀಳಬಹುದು ಚಾಲಕ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ

ಹೀಗೆ ಕುಳಿತು ತೂಕಡಿಸುವ ಜನರ ಕಣ್ಣುಗಳ ಒಳಗೆ
ಅವನ ಮುಖವಿಲ್ಲ, ಕಣ್ಣುಗಳಿಲ್ಲ; ಕಪ್ಪೆಂದರೆ ಕಪ್ಪು
ಎಷ್ಟು ಹಾಯಾಗಿ ತೂಕಡಿಸಬಹುದು ಜನ ಅವನ ಅಭಯದ ಉಯ್ಯಾಲೆಯೊಳಗೆ?

ಅವನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದ ಆ ದಿನ ಒಂದು ಬಿಂದುವಿನೊಳಗೆ ಬಂಧಿಯಾಗಿ
ಹಾಸಿಗೆ, ಚಾಪೆ ಅಥವಾ ನೆಲವನ್ನೇ ವಿರಹಿಯಂತೆ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ
ಅವನ ಧ್ಯಾನದ ನಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೆ ಜನ ಮೂರ್ಛೆಹೋದಂತೆ ಮಲಗಿದ್ದಾರೆ ಕುಳಿತಲ್ಲೇ

ಈ ಚಂದ್ರ ಯಾಕೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತದೆ ಅವನ- ಹೋದ ಹೋದಲ್ಲೆಲ್ಲ
ಈ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೇಕೆ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸುತ್ತವೆ ಅವನ ಕಣ್ಣ ಒಳಗೆ
ಭೂಮಿ ನಿದ್ದೆಗಿಳಿದ ಹೊತ್ತು ತೆರದೇ ಇರುತ್ತದೆ ಭೂಮ್ಯಾಕಾರದ ಅವನ ಕಣ್ಣ ಗೋಳ

ಯಾರೋ ಕದ್ದೊಯ್ದಿದ್ದಾರೆ ಸೌಧದೊಳಕ್ಕೆ ಅವನ ನಿದ್ದೆಯನ್ನು
ಕಗ್ಗತ್ತಲ ಸೀಳುವ ಕಣ್ಣಬೆಳಕು ಜಗಮಗಿಸುತಿದೆ ಸೌಧದೊಳಗೆ
ತುಳಿವ ಎಳೆವ ತಿರುಗಿಸುವ ತಾಳಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಯ ನಿದ್ದೆ ಇದೆ ಮಣ್ಣ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ. (ಕವಿ:ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್, ಕೊಡಗು)

ಕವಿ : ಸತೀಶ್ ಕಾಜೂರು, ಕೊಡಗು

ಸುದ್ದಿದಿನ.ಕಾಂ|ವಾಟ್ಸಾಪ್|9980346243

• ಶಮೀಮ ಕುತ್ತಾರ್, ಮಂಗಳೂರು

ಬೆಳಕು ಬರಲೆಂದು
ಕಿಟಕಿಯನ್ನೊಂಚೂರು
ಸರಿಸಹೊರಟಿದ್ದಳು…
ಒಳಗಿನಿಂದಲೇ ಸರಪಳಿಗಳು
ಕೈಗಳ ಬಿಗಿದಾಗ
ಬೆಳಕಿಗಿಂತ ಬಿಡುಗಡೆಯೇ
ಸಾಕೆನಿಸಿತ್ತು.

ಬಯಕೆಗಳು ಶಾಪವಾದಾಗ
ಇರವನ್ನೂ ಮರೆಯಬೇಕವಳು
ಓದಿ ಮುಗಿಸಲಾಗದ
ಇತಿಹಾಸದ ಮೌನಗಳಲ್ಲಿ
ಅಹಲ್ಯೆ ಕಲ್ಲಾದಂತೆ.

ಬಲದ ಬಲೆಯಾಗಿ
ಬಗಲಲ್ಲಿ‌ ಬೀಳುವಾಗ
ಮೋಹ ಮರೆತ ದ್ರೌಪದಿ
ಐವರ ಮಡದಿಯಾದಂತೆ.

ನೆನಪುಗಳ ವಿಲೇವಾರಿಯಲ್ಲಿ
ನೋವಿನ ಲೆಕ್ಕ ಕೇಳುವ
ಬದುಕ ವಹಿವಾಟುಗಳಲ್ಲಿ
ಅವಳಿಗಷ್ಟೇ ದಕ್ಕುವ ಉತ್ತರಗಳು.

ಹೆಣ್ಣು ಕ್ರಾಂತಿಯಾಗಲು
ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕಾಲವೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು..
ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿನಿಂದ ಬೀಸಿದರೂ
ವಿಳಾಸದ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಗಾಳಿಯಂತೆ.

ಮುಹಬ್ಬತಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸುವ
ಅವಳೊಲುಮೆಯ ಟಪಾಲನ್ನು‌
ಜತನದಿಂದ ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು
ಲೋಕ,
ಅರುಂಧತಿ ನಕ್ಷತ್ರದಂತೆ..
ಆದರೆ ಲೋಕದ ಕಣ್ಣಿಗೆ
ಅವಳು ಹೆಣ್ಣು…

ಹಾಗಾಗಿ ಈಗೀಗ ಅವಳು
ಇದ್ಯಾವುದನ್ನೂ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ..

ಎದೆಗೆ ಬಿದ್ದ ಸಾವಿತ್ರಿಯ ಅಕ್ಷರಗಳು
ಕಾಲಾಂತದಲ್ಲಿ‌ ಅವಳ
ಯೋಚನೆಗೆ ಉಸಿರಾದರೆ,
ಕಾಲ ಕಳೆದು ಕೂಡಿಸಿದ
ಅವಳ ಮಾತು-ಮೌನಗಳು‌
ಕಾಲಾತೀತವಾಗಿ ಬೆಳೆದು
ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದ ಬೆಳಕಿಗೆ
ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದುಕೊಂಡಿತು…(ಕವಯಿತ್ರಿ- ಶಮೀಮ ಕುತ್ತಾರ್
ಮಂಗಳೂರು)

ಕವಯಿತ್ರಿ- ಶಮೀಮ ಕುತ್ತಾರ್
ಮಂಗಳೂರು

ಸುದ್ದಿದಿನ.ಕಾಂ|ವಾಟ್ಸಾಪ್|9980346243

• ರಂಗಮ್ಮ ಹೊದೇಕಲ್, ತುಮಕೂರು

ನಾವು
ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ
ಅವ್ವನೆದೆಯ ಹಾಲು ಕುಡಿದು
ಗೋಣಿತಾಟಿನ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ
ನಕ್ಷತ್ರ ಎಣಿಸಿದವರು!

ಚೀಕಲು ರಾಗಿಯ ಅಂಬಲಿ ಕುಡಿದು
ತಂಗಳು ಹಿಟ್ಟಿಗೆ ಉಪ್ಪು ಸವರಿ
ಹಸಿವ ನೀಗಿಸಿಕೊಂಡವರು
ದಾಹಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣೀರನ್ನೇ ಕುಡಿದವರು!

ದಾಸಯ್ಯನಂತಹ ಅಪ್ಪ
ಭೂಮ್ತಾಯಿಯಂತಹ ಅವ್ವ
ಎದೆಗಿಳಿಸಿದ್ದು
ಅಕ್ಷರ ಮತ್ತು ಅಂತಃಕರಣ!

ಯಾರು ಯಾರೋ ಕೊಟ್ಟ
ಹರಿದ ಚೀಲ,ಮುರುಕು ಸ್ಲೇಟು
ತುಂಡು ಬಳಪ,ಬಳಸಿ ಎಸೆದ ಬಟ್ಟೆ
ನಮ್ಮ ಪ್ರಿಯವಾದ ಆಸ್ತಿಗಳು!

ಬುಡ್ಡಿದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ
ಅಕ್ಷರಗಳ ಜೊತೆ ಆಡಿದ ನಾವು
ಯಾರದೋ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ
ಉಳಿದ ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಕಾದಿದ್ದು
ಇನ್ನೂ ಹಸಿಯಾಗಿದೆ!

ಯಾರದೋ ಜಮೀನಿಗೆ
ಬೆವರು ಬಸಿದ
ಅಪ್ಪ ಅವ್ವ
ಅರ್ಧ ಉಂಡು ಕಣ್ಣೀರಾದದ್ದೂ
ನೆನಪಿದೆ!

ಅಂದೂ ನಾವು
ಶಾಪವಾಗಲಿಲ್ಲ
ಕೇಡನ್ನೂ ಹಾಡಲಿಲ್ಲ!

ಉಪ್ಪಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಬದಲಾದ
ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿಯೂ
ನೀವು ನಿಮಗೆ ಪರಂಪರೆಯಿಂದ ಬಂದಿರುವ ಆಸ್ತಿ,ಅಂತಸ್ತು
ಸೇವಕರು…ಇತ್ಯಾದಿತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು
ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೀರಿ!

ಸಹ್ಯವಾಗದ ಅಸ್ತ್ರಗಳನ್ನೇ
ನೀವು ಮಸೆಯುವಾಗ
ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಅನುಕಂಪವಿದೆ!

ನಾವು ಈ ನೆಲದ ಮಕ್ಕಳು
ಬೆಂಕಿಯೂ‌.ಬೆಳಕೂ ಆಗಬಲ್ಲ ಕಿಡಿಗಳು
ಭದ್ರ ಬೇರೂರಿ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಚಿಮ್ಮಿ
ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ಮತಾಪು ಹೊತ್ತಿಸಬಲ್ಲವರು!! (ರಂಗಮ್ಮ ಹೊದೇಕಲ್, ತುಮಕೂರು)

ಕವಯಿತ್ರಿ : ರಂಗಮ್ಮ ಹೊದೇಕಲ್, ತುಮಕೂರು

ಸುದ್ದಿದಿನ.ಕಾಂ|ವಾಟ್ಸಾಪ್|9980346243